Еден од ретките луѓе кои имале можност да разговараат со монасите на Св. Гора, белграѓанецот Ненад Андриќ ја собрал мудроста, часовите и пророштвата на монасите и свештениците за време на десет години дебнење на светата планина и ги претворил во две книги: “Пеш низ Светата Планина” и “Средби со светите старци”.
Како што објаснува Андриќ, постојат различни монаси, високообразовани, сопственици на успешни светски компании во Свети Гора, но и оние со скромно образование: “Сите тие се духовно возвишени, чисти, едноставно размислуваат. Ме фасцинира одново кога доаѓам со група, а монахот вели: “Седни, брате Перо”, го погоди неговото име, професија и второ, трето. И вели:
“Што мислиш, брате, треба да ги затегнеме гредите во оваа ќелија?” Се сврте кон градежниот инженер, го гледа за прв пат и знае се за него. Во посебно сеќавање на Андриќ му останал манастирот Есфигмен.
“Ми рекоа дека јадат мали деца таму, но ме пречекаа со голема љубов. Бев зачуден кога запознав неколку наши монаси од Србија”, вели Андриќ, додавајќи дека живеат во непријателска средина, но не од околните манастири, туку од надворешниот свет.
Најмногу во неговите книги и знаења е снимената мудрост на оние вистински испосници, кои живеат надвор од манастирот, во исповед високо во карпите, без она што го сметаме за суштинско за животот. Тие постојано се молат за своите, но и за спасението на светот.
Интуицијата извајана од долготраен суб-бизнис живот е доволна за да погодат како се вика некој, што прават и со што се занимаваат вели Андриќ.
(stil.kurir.rs)
