Животот е навистина најневеројатниот автор на човечки приказни. Но, има и такви кои во тешките моменти не насмевнуваат и си кажуваат дека чуда се случуваат секој ден.
Токму ова е приказна за еден човек – Мурат Акташ, кој за време на разорниот земјотрес во Турција, со очајнички чекор успеа да ги спаси сопругата и нероденото дете.
Мурат дошол дома после ноќна смена. Тогаш земјата почна да го тресе нивниот дом. Исплашен за сопругата и детето во нејзиниот стомак, мажот ја зема во раце и ја фрла преку тераса. Семејството живеело на првиот кат.
Туба, која е во деветтиот месец од бременоста, паѓа на тврдиот палец. Отпрвин се исплашила дека го изгубила бебето. Но, всушност, храбриот и навидум непромислен чин на мажот им ги спасил животите на сите тројца, пишува „Телеграф“.
„Бидејќи станот ни беше на првиот кат, веднаш истрчавме на балконот и мојот сопруг ме фрли надолу. Кога паднав на валканата земја, мислев дека го изгубив бебето, нат инсистираше да се оддалечиме на безбедно место. Во тој момент зградата се урна и сите наши соседи беа затрупани“, раскажува Туба за кошмарната ноќ на 6 февруари.
Многумина од повредените во земјотресите со јачина од 7,7 и 7,6 степени во Кахраманмарас беа пренесени на лекување во различни болници во Истанбул. Туба Акташ пристигнува во градот на Босфорот и таму го раѓа своето прво дете.
„Почнавме да се тресеме околу 04.16 ноќе. Откако веќе бев на улица почнаа болките. Ја посетивме локалната медицинска установа, каде што дознавме дека детето е во добра здравствена состојба.
Не знаевме што да правиме бидејќи телефоните не работеа. Патувавме во Истанбул бидејќи таму живее сестра ми. Немаме други познаници во градот, но лекарите во болницата покажаа емпатија и ни помогнаа“, вели Туба.
„Само што дојдов дома од ноќна смена и го почувствував земјотресот кога одев во тоалет. Веднаш ја однесов сопругата на балконот и ја исфрлив надвор, а потоа излегов низ вратата.
Живеевме во нашиот семеен стан и успеавме да избегаме бидејќи бевме на првиот кат, но никој од нашите соседи не успеа да избега – сите беа затрупани под урнатата зграда.
Ја однесов сопругата во градинката до нашата куќа и двајцата останавме таму два дена, па заминавме за Истанбул. Нашиот син се роди овде со добро здравје“, вели среќниот татко – Мурат Акташ.