Оваа молитва е пронајдена во џебот на руски војник кој загинал во Втората светска војна…
Дали ме слушаш, Боже? Никогаш во животот не сум разговарал со тебе. Но, денес сакам да те поздравам. Знаеш дека уште од мали нозе ми велеа дека не постоиш, а јас бев толку глупав што верував во тоа.
Никогаш не ја забележав убавината на твоето постоење. Дури денес ја забележав оваа убавина кога наеднаш пред мене се отвори бездна: ѕвезденото небо над мене. И јас зачудено гледав како светка.
Како можев толку сурово да бидам измамен? Не знам, Господи, дали ми ја пружаш раката, но сакам да ти признаам: чудно е што во длабочините на морничавиот пекол видов светлина како сјае и што можев да те забележам. Нема да ти кажам ништо друго освен дека мило ми е што те запознав.
На полноќ пристигна наредбата за напад, но јас не се плашев. Ти нас не гледаш. Слушај! Ова е знак за напад. Што да правам? Мора да тргнеме во офанзива. И беше многу убаво што бев со тебе. Но, знаете, борбата ќе биде страшна. Можеби ќе тропнам на вашата врата вечерва.
Никогаш не сум ти бил пријател, па ќе ме пуштиш да влезам? Дали е можно да плачам? Гледаш што ми се случува. Очите ми се отворија. Прости ми, Господи. Продолжувам понатаму и дефинитивно не се враќам. Но, какви чуда! Повеќе не се плашам од смртта.
Извор: https://book.hr/molitva-pronadena-dzepu-ruskog-vojnika/
