Често се жалиме во животот за негативните работи кои ни се случуваат, заборавајќи дека ништо не е случајно и дека сè има своја цел. Кралот кој не верувал во Божјата добрина имал роб кој во сите околности би рекол: „Цару мој, не се обесхрабрувај, зашто сè што прави Бог е совршено. Тој не греши“.
Еден ден отидоа на лов по којзнае кој пат. За време на тој лов во самоодбрана, див ѕвер го нападнал кралот. Неговиот роб успеал да го убие животното, но не успеал да го спаси своето величество да не го загуби прстот.
Лут и без никаков израз на благодарност што се спасил, благородникот прашал: „Дали е Бог добар? Да беше добар, немаше да бидам нападнат и немаше да загубам прст“. Робот одговорил: „Цару мој, и покрај се, можам само да ти кажам дека Бог е добар и дека знае зошто тоа се случило. Сè што прави Бог е совршено. Тој никогаш не греши“.
Бесен на одговорот, кралот наредил апсење и затворање на својот роб во најтемната зандана. После еден месец, кралот повторно отишол на лов, но овој пат сам. За негова несреќа, по кратка бркотница и тепачка, го фатиле некои дивјаци кои од памтивек вршеле ритуални жртви на луѓе. На олтарот и подготвени да ги жртвуваат благородниците, дивјаците забележале дека нивната жртва нема еден прст.
Според нивните обичаи, на боговите може да им се принесе само здрава и целосна личност со сите негови делови. Кралот без прст се сметал за лоша и погрдна жртва за нивните богови. Така го ослободија кралот. По враќањето во палатата, кралот наредил ослободување на робоот. Тој радосно го примил и рекол:
„Господ беше навистина добар со мене! Некои дивјаци за малку ќе ме убиеја, но за среќа, поради еден прст што го немав, ме ослободија. Но, имам едно прашање: ако Бог е толку добар, зошто ми дозволи да те ставам во затвор?“
Робот одговори: “Крале мој, да одев на лов со тебе, ќе ме фатеа и веројатно ќе ме жртвуваа, затоа што не сум без еден прст. Запомни, сè што прави Бог е совршено. Тој никогаш не греши. Тој ти даде да ме ставиш во затвор за да не одам на лов со тебе“.
Често се жалиме во животот за негативните работи што ни се случуваат, заборавајќи дека ништо не е случајно и дека сè има своја цел. Дајте му го денот на Бога секое утро, не брзајте.
Замолете го Бог да ги инспирира вашите мисли, да го води она што го правите и да ги ублажи вашите чувства. И не плашете се.
